it's oke to be not oke sometimes
Het is niet eens zo lang geleden voordat ik mijn laatste blog geschreven heb. Maar er is in de tussentijd veel met in mijn leven gebeurd, waar ik jullie wel graag in mee wil nemen. Here we go!!
Zoals sommige van jullie misschien wel weten wilde ik al een paar jaar op mijzelf gaan wonen. Dit idee was soms erg aanwezig, maar vaak ook minder. Nou is dit sinds het begin van de zomervakantie erg heftig aanwezig geweest en kwam het zelfs tot het punt dat ik ergens op gereageerd heb. Helaas kon ik toen wegens mijn vakantie niet naar de kijk middag. Maar dat heeft zo moeten zijn, want enkele dagen na thuiskomst kwam ik een andere plek tegen. Al vrij snel was de bezichtiging en enkele dagen later wist ik al dat ik niet langer meer in Doesburg zou gaan wonen. Die maandag daarna was ik namelijk troste eigenaar van de sleutels van een studio in Arnhem.
Nou en nu woon ik dus al twee weken op mijzelf. Hoe dit bevalt? Goed, maar de wasmachine hè hoe werkt zo'n ding? oké nee grapje, ik wist globaal wel hoe dat ding werkte, maar deze zin beschrijft wel goed hoe het gaat. Ik moest nu opeens alles zelf doen, na jaren lang in een soort van hotel gewoond te hebben (hier pap en mam eindelijk jullie bevestiging). Het is echt mega leuk, die vrijheid en gewoon je eigen regels na kunnen leven. Maar het is ook wel erg vermoeiend, er moeten veel zaken geregeld worden. Denk dan bijvoorbeeld aan een dak dat naar beneden komt of eigen boodschappen doen, het inrichten en nieuwe spullen kopen. En dat heb ik het nog niet eens over financiële zaken...
Ik ben natuurlijk een binnenvetter en een overthinker. Doesburg (Thuis thuis) kon ik dit met mijn ouders bespreken, nu gaat dit wat lastiger. Het is toch anders via zo'n telefoon. En dat neemt ook wel weer moeilijkheden met zich mee. Zo trek ik het mij heel erg aan dat ik van sommige mensen (bijna) niks gehoord heb en dat een aantal belangrijke vrienden/mensen ook nog niet zijn langsgekomen. Of juist dat je normaal niks hoort van mensen en je ze nu opeens iedere week ziet. Maar ik kan mij bijvoorbeeld ook erg bezighouden met het feit dat mijn werk mij veel inplant en dat dat nog steeds in Doesburg is. Nu hoor ik je denken, wat is daar nou mis mee? Blijf lezen dan leg ik het uit.
Ik werk sinds de zomervakantie vaak in de ochtend en dit begint dan om 7 uur. Ik moet hierdoor wel thuis thuis slapen omdat ik anders veel te vroeg weg moet. Hierdoor kan het zo voorkomen dat ik soms 2 nachten niet in Arnhem (thuis) slaap. Opzich niet heel erg, want ik kan gewoon mee eten. Maar ik vind het wel jammer. Hierdoor ben ik toch in het algemeen veel weg en kan ik dus nog niet echt genieten van mijn nieuwe plekje.
Vorig jaar heb ik het schooljaar als pittig ervaren en was het mij ook een tijd lang misschien toch wel te veel. Ik merk dat ik nu weer snel in dit patroon terug val door bijvoorbeeld iedere dag iets in te plannen. Dit kan ik natuurlijk niet van de een op de andere dag anders doen, dit is een proces waar ik aan moet blijven werken. Maar dat komt wel goed, let maar op over een tijdje lezen jullie alleen maar positieve blogs ;P.
Om de hele zaak een beetje af te maken, ben ik begonnen aan het boek "liefdes bang". Ik merkte dat mijn hoofd ook erg druk was, door alle vragen die er rond spoken. Niet alleen over mijn liefdesrelatie, maar ook mijn relaties met vrienden. Ik ben hier vanmorgen aan begonnen, maar het heeft nu al mijn ogen laten wateren. Het zorgt voor inzichten en het gevoel dat ik begrepen wordt. Klinkt lekker cheesy hè?! Maar goed als je het Netflixen zat bent, probeer het dan vooral even uit.
Maar goed, ik ga dus nu even aan mijzelf werken. In mijn volgende blog hoop ik jullie weer met veel positiviteit te mogen ontvangen.
Groetjes, ciao, daag, toedels
