Klaaguurtje

05-06-2019

oke begrijp me niet verkeerd, ik heb het niet slecht ofzo maar ik wil wel even zeggen dat de wereld soms echt oneerlijk is. Ik zal even uitleggen wat er aan de hand is:

Ik ben dus nu al een half jaar bezig met het zoeken naar een stage. Dit heb ik nodig voor volgend schooljaar. Ik heb echt al van alles geprobeerd, van grote bedrijven tot aan kleine instanties. Maar telkens zonder succes of ik ben te jong of ik heb geen goede motivatie bla bla bla. Het is vandaag 5 juni en ik heb dus nog maar 15 dagen voor de sluitingsdatum. Je begrijpt natuurlijk dat de stress dus erg hoog zit. Maar nu is het dus zo dat er mensen rondlopen op de wereld die al wel een stage hebben. En echt sommige gun ik het van harte, maar bij andere vind ik het echt lastig om blij te zijn. Ik doe zo f*king hard mijn best en zij doen amper iets en krijgen een stage. 

En dan heb je ook nog het kamers zoeken. Ik had dus gereageerd op een vet leuke kamer, ging op kijk avond en alles was helemaal top (was de enige overigens). Vervolgens kreeg ik te horen dat een meisje, die mij 10 minuten gezien had, mij toch niet de volle 100% zag zitten. Mij was verteld dat ik de enige kandidaat was en dat ik er per 1 juni in kon. ik was natuurlijk al helemaal blij en in mijn hoofd alles al aan het inrichten. Maarja toen kreeg ik dus het bericht dat ik niet volledig was goed gekeurd. Er kwam dus een tweede avond, je kan vinden wat je wilt maar ik vond dit oneerlijk. Ik heb dus mijn mening met de huisbaas gedeeld en gezegd dat ik het niet zo fair vond. Ik was (helaas) de enige die had gereageerd dus ik vond dat ze eigenlijk pech hadden. Dan hadden ze de kamer maar beter moeten verkopen. Maar goed lang verhaal kort er kwam dus die tweede kijkavond. Er waren meer mensen en ik moest mezelf opnieuw gaan verkopen om vervolgens te horen dat ik het niet was geworden. Al die moeite van data's plannen, snel naar de ikea en een ellenlange mail schrijven met mijn mening voor precies... helemaal niks. 

Tuurlijk er zijn ergere dingen in de wereld maar ik had het hier wel even lastig mee. Ik zal dan ook eerlijk vertellen dat ik, in de auto op de terug weg naar huis, mijn "sad-songs" playlist heb opgezet. Ik heb heerlijk mee geschreeuwd met wasted times van the Weeknd en ondertussen liet ik 1 of 2, oke misschien wel 100 traantjes. 

Ohja ook nog een leuk feitje, ik heb de afgelopen 4 dagen 36 uur gewerkt, ik ben kapot. Maar dit deed ik allemaal voor spulletjes en mijn vakantie.

Zo mijn klaaguurtje zit er weer op. Heb jij nou ook zoiets van hey, ik wil ook even lekker klagen en mijn frustraties kwijt MAIL ME en ik klaag lekker met je mee. Maar onthoud wel daarna is het klaar. Net als voor mij nu, ik heb mijn verhaal gedaan mijn frustraties geuit en nu ga ik lekker verder. Nog maar 23 dagen en dan ga ik er even tussenuit. Voor nu blijven we gewoon nog even strijden. 

Ps. Ik geniet even van deze foto dit is namelijk voordat al dit gedoe begon.

© 2018 Studieblog van lize. Alle rechten voorbehouden.
Mogelijk gemaakt door Webnode
Maak een gratis website. Deze website werd gemaakt met Webnode. Maak jouw eigen website vandaag nog gratis! Begin