Lieve papa en mama

Lieve papa en mama, deze is speciaal voor jullie. 

Toen ik aan het laatste jaar van mijn opleiding SPH begon, wist ik dat ik een verslag moest gaan schrijven over mijn gezin. Maar wat ik niet wist, was dat ik hem zou schrijven met tranen in mijn ogen. Ik heb vaak zat stil gestaan bij "het leven". Wat ik allemaal wel niet heb en kan en doe. Maar dat was niet zoals nu. Nu mocht ik na gaan denken over waarom ik ben zoals ik ben. Waarom kan ik niet goed tegen kritiek? Waarom vind ik het zo lastig om affectie te tonen? Waarom leg ik de lat voor mijzelf zo hoog? Eigenlijk kan ik daar maar een antwoord op geven... door jullie. Jullie hebben mij geleerd om er te zijn voor anderen. Jullie hebben mij geleerd om kritisch te zijn en te gaan voor wat je echt wil. Ik was het daarom ook niet altijd eens met jullie opvoeding. Vaak riep ik zelfs dat ik heel anders wilde worden dan jullie zijn. Maar eigenlijk ben ik precies een mengelmoesje geworden van jullie beiden.