Slapeloze nachten

Nou ik zal maar meteen met de deur in huis vallen. Het is mega koud buiten en mijn tenen vriezen eraf. Nee oke grapje, mijn tuned off periode heb ik dus een maand volgehouden. Ik moet eerlijk toegeven ik heb het 1 keer tussendoor gedownload omdat ik even wilde kijken of ik niet te veel gemist had. Toen meteen weer weggedaan. Maar na een maand was ik er klaar mee, ik merkte dat ik toch wel steeds meer ging missen. Nu heb ik het dus weer allleeennn ik heb mijn meldingen uitstaan. Ik zal het dus niet meteen zien als iemand mij een liefdesverklaring stuurt of als mensen gaan klagen over het winterweer.

In die periode dat ik geen whatsapp meer had ben ik erachter gekomen dat social media voor iedereen extreem belangrijk is. Ruzies die ik wilde voorkomen, gingen gewoon door via Snapchat. Beklagingen over school, die ik niet nodig had omdat ik al genoeg stress had, kwamen nu in mijn dm. Helaasss maar tegenwoordig kunnen we niet meer zonder.

Dan een ander verhaal wat daadwerkelijk wel op deze blog kan. En dan ook de tips die ik jullie beloofd had.

De herfstvakantie (13/21 oktober) sloot ik af met een griepje. Hoge koorts vermoeidheid je kent het wel. Maandag ben ik wel naar school gegaan. In zoverre het kon. Ik was weer aan de betere hand, dacht ik... want helaas mijn tripje naar Parijs 2 november werd bruut verstoord. Die vrijdag van vertrek was ik al niet helemaal fit. Ik was moe, misselijk, had totaal geen honger. Zaterdag ging het wel. Ik heb de tour door de stad van de liefde ook gewoon mee kunnen doen. En toen zondag nacht, ik heb amper kunnen slapen. Ik was zo ontzettend misselijk dus de volgende morgen was het ook raak. Ja, precies op de manier zoals je denkt. Zondag was de dag dat we terug gingen naar huis, maar het ging me allemaal te sloom. Toen ik eenmaal thuis was had ik ook geen warme hallo voor mijn ouders. Ik was nog geen 2 seconde thuis of de wc was al Mijn beste vriend. Maandag was ik gelukkig vrij omdat ik toetsweek had. Helaas was het overgeven nu uitgebreid met hoge koorts en zware keelpijn. Dinsdag was de pijn in mijn keel niet meer te harden, kon niet meer slikken niet meer praten en mijn slaap leidde eronder. Ik heb die dag dus ook meteen maar de dokter gezien. Mijn polsslag was zo hoog dat als ik 80 was geweest ik moet spoed naar het ziekenhuis moest. Ik kreeg medicatie omdat ik een zware keelontsteking had en moest woensdag terugkomen ter controle. Nou die woensdag had ik nog steeds een hoge polsslag. Dus daarna mocht ik meteen door bloedprikken omdat de signalen wel erg veel op Pfeiffer leken. Donderdag ging het al iets beter, mijn keel deed minder pijn en mijn koorts was al iets lager.

Maandag de 12de kreeg ik dan toch helaas het bevestigende telefoontje... ik heb Pfeiffer.

Omdat ik in een drukke periode zit met stage en toetsen moest ik van alles regelen. Ik had al 1 toets gemist omdat ik vrijdag nog te ziek was. Maar ik wilde natuurlijk geen verdere afstand.

De tips die hieruit volgen zijn dan ook:

Trek meteen aan de bel bij je docenten als het niet goed met je gaat. De docenten hebben dan veel meer begrip en je kunt meer regelingen treffen over lessen wel of niet volgen. Ook is het handig om het tegen je klasgenoten te vertellen, hierdoor kijken ze niet meer raar op als je er weer eens niet bent.

Dit geldt natuurlijk niet alleen voor als je Pfeiffer hebt. Maar dit gaat voor elke ziekte fysiek of mentaal. Wij als studenten moeten al veel te veel doen en er word al genoeg van ons verwacht. Elke hulp die je hierbij kan gebruiken is dus ook erg handig om aan te nemen.

Ohja laatste tip niet uit mijn flesje drinken de komen de periode behalve als je ook ziek wilt worden maar dan vraag ik wel 5€.

plus download allemaal even het liedje "food is life" het is echt mood deze koude winter periode.

Daarnaast wil ik ook graag een Shoutout geven naar mijn vriendinnetje Saap, want die is vandaag jarig. HOERA