Tuned off

We zitten dagelijks uren achter de telefoon "even de appjes checken, even een selfie maken". En ondertussen gaat het leven gewoon door:

- Je word 18 

- Haalt je rijbewijs in 1 keer

- Gaat voor het eerst "alleen op vakantie" 

- Maar er zijn natuurlijk ook dingen zoals; ruzie's met je beste vriend, hartbreak's etc. etc. 

Vroeger pakte ik altijd mijn schrift erbij en schreef het van mij af. Of ik ging even jullie vervelen met een nieuwe blog. Maar de laatste tijd kom ik er gewoon niet meer aan toe, grootste delen van mijn vrije tijd besteed ik aan netflix of andere dingen op mijn telefoon. Ik raakte steeds meer verstrikt in het web van sociale media, mijn leven draaide alleen nog maar om mijn telefoon en het delen van mijn verhalen via WhatsApp. Ik merkte dat als mijn oma belde ik het kort hielt want stel je toch eens voor dat je iets mist. 

Ik had het eerlijk gezegd helemaal niet door, ik dacht dat het allemaal wel mee viel en dat het maar een fenomeen was "mobiel verslaafd". Mijn lerares kwam naar mij toe en zei "jij zit wel veel op je telefoon hè" en ik gebruikte een smoesje "ja, mijn ouders zijn op vakantie en ik houd ze graag op de hoogte". Vervolgens weg uit het klas lokaal, lachte ik haar uit want IEDEREEN zat op WhatsApp. Was het niet via de telefoon dan was het wel via de laptop. 

De laatste paar dagen ging het steeds minder met mij, ik voelde me alleen als ik thuis kwam in een leeg huis en mijn onzekerheid over alles en nog wat stak de kop op. Ik ging debiele redenen bedenken waarom ik "vervangen" was door mijn beste vriend. Ik zag achter elke droge "thanks" een andere betekenis dan gewoon de simpele "ik ben niet zo'n fan van smileys". En door dit alles ging ik ook korter en kutter tegen mijn ouders reageren, die ik in de klas nog zo graag "op de hoogte wilde houden". Ik was iedereen aan het afstoten. Of het kwam omdat ik bang was ze kwijt te raken (wat ik nu juist alleen maar veroorzaakte) of omdat ik gewoon heel graag wilde dat iemand mij aandacht gaf omdat ik me zo onbelangrijk voelde... Ik heb geen idee. Ik weet alleen wel dat ik er klaar mee ben, ik ben er klaar mee de hele tijd maar mijn telefoon te checken of ik niet iets gemist heb. Ik ben er klaar mee om de hele tijd ongewilde ruzies te veroorzaken, omdat de onzekerheid bepaald wat ik wel en niet stuur. 

En daarom ben ik voor onbepaalde tijd Tuned off. 

Zoals onbepaalde tijd als zegt, ik heb geen idee hoe lang het gaat duren. Ik wilde gewoon even tot rust komen en bedenken wat ik nou zelf wil. Het kan dus zijn dat ik er vanavond weer ben maar het kan ook zijn dat het een aantal dagen gaat duren. Als het echt DRINGEND is, ben ik nog bereikbaar via: Snapchat, Instagram en sms/bellen. Ik verwacht geen begrip of medelijden of wat dan ook ik hoop alleen dat ik jullie misschien kan inspireren hetzelfde te doen. Maar NIKS moet ALLES mag en dat geldt ook voor de uren die je besteed aan WhatsApp.